Oh Signór,
A te prégh par ste fiulén
che, te'l sa, l'è ancora pcén.
Mett'j pur na mèn s'la testa,
ch'la su vita sia na festa.
Fa' ch'el créscia sèn e bell,
libre, pó, cóm un fringuell.
Qualch suldarén in cassa...
guèi al mond, se quéi i mancasa!
Vita lónga e l'aligrìa:
a t'dmand quest... e così sia.
Paolo Cappelloni
Preghira préma da magnè
Oh Signór,
Fam magnè un po' tutt i giorne:
pasta, ciccia e un po' d'contorne.
Ch'la sia roba dilichèda
e ch'l'an sia sofistichèda.
Fa' ch'a j ava un gocc' de vén,
bianch o rósc mo genuén.
Fa' che gnènt me vaga pèrs
nè ch'me vaga de travèrs.
Un po' d'frutta, un dolc pur sia,
un caffè... e così sia.
Paolo Cappelloni
Cum te véd, a stagh parténd,
a lasc tutt, a chèv le ténd.
Fa' ch'la strèda la sia bèla
chè parecch a n'ho da fèla.
Fa' ch'el viagg el sia decènt,
ch'an incontra d'j incidènt.
La valigia a la jò fata,
adess fa' ch'an vaga a sbata.
Po fa' in modi che un bel giorne
a podrò anca fè ritorne
Anca se a jò da gì via,
butt'me un occh... e così sia.
Paolo Cappelloni
Par favór, fam durmì bnén
tutt la nott tra do cuscén.
Fam sugnè d'la ròba bèla
senza avé la sudarèla.
Nun fè entrè zanzèn o béndol,
nun fèm nì gnanca el sparvengol.
Damm de sonn almanch ott or
ch'a me svéja d'bonumór,
acsé a m'alz in aligria
tuti i giorne... e così sia.
Paolo Cappelloni
Oh Signór,
chi te prega l'è un bsarés
ch'senza boria nè pretés
par 'sta Pésre el dmanda in g'nòch’
che ogni tant te t'ava un òcch’.
Se te sì tropp ocupèd
t'pò chiamè ma un deleghèd,
par esempi ma Trenzén,
ch'el sa fè le rob tant bnén.
D'ogni modi al digh ma te,
t'savrà te cum s'ha da fè.
Te si tè chel Pedre eterne
Sgnór del cél e anca d'l'inferne.
A te'l dmand par carità,
staj un po' dria, ma 'sta cità
che sdrajeda tra do còll,
un qualcò ogni tant j dòl.
Fala créscia t'l'abondanza
e ma tutti rémp la panza:
Préma d'tutt a chèsa mia,
pò anca a quéi ch'i sta in Soria,
quéi d'Pantèn, quéi d'la Tombacia,
quéi d'Muraja e d'la Toracia
e anca s'j è un po' d'testa dura
anca quéi dentra le mura.
Fa' ch'ce sia sempre qualch'd'un
che, pugèd sotta al Comun,
in s'la Piaza, in t'un cantón,
e'l discórr tramèzz ma i p'ción.
Fa' ch'in facia atre brutur
ch'vèn da dè de mors t'i mur!
D'la città lascia le blézz
e ch'in facia atre mundézz.
Fa' ch'armana sempre el Pòrt
sa cla bòra ch'soffia fòrt
e cle facc, sempre le stéss,
tuttle ruvid cum el géss.
Quand i fa i lavór t’le strèd
fa’ ch’l’en staga scociolèd
par tant tèmp, che vèn in mènt
d’essa tra i bombardamènt.
Ecch, sol quest a t’dmand da dèc:
Fa’ ch’se viva in santa pèc,
in salud, sa un po’ d’quadrén
e… pòch giorne de garbén.
De mi' p'chèd a t'dmand pardón
mo a te prégh, in conclusión,
manda sempre un Pasqualón
che'l rugasa sa'l canzón
quéi ch'va in cerca d'i quaón.
Paolo Cappelloni