Tuti a savé de sigur che ogni giórne el sól el sórg’, el s’alza t’el cél, el fa el su bèll gir e el va a tramontè da cl’atra part. Mo ‘na sera, tant par gambiè un cuncén, el sól l’ha decis da fè ‘na ròba diversa dal solit: l’ha cmincèd a scénda come sempre, el s’è abasèd un antre po’ dria ma i mónt finchè s’ne vdéva solamènt la metà, po’ solamènt un spicch’ e po’ l’è sparìd del tutt, mo apéna sparìd dria ma i mónt e ma le chès el sól l’è arturnèd só, l’ha fatt capulén, el s’è spustèd un cuncén a sinistra e po’ el s’è ritufèd sótta e l’è tramuntèd sèl sèri. A védle sarìa stèd un spetacol incredibil e tant divertènt, i l’avrìa scritt in t’i giurnèl e fatt véda par televisión, invéc’ purtròpp en s’è incòrt anima viva parché cla sera nisciun el s’è fermèd a guardè el tramónt del sól. Che pchèd!
Paolo Cappelloni
