El mèr - Préma de tutt damm pur del te s’no t’me fa sentì pió vècch’ de quell ch’a sò... comunque me a sò nèd insièm sa’l mónd, en t’el sa?
Me - Sigur ch’al sò, a l'ho studièd a scòla! Perciò te t’ha mólt milión de ann! Mo dimm un po': quand te si nèd t’èr mólt pcén?
El mèr - El contrèri, a j èra mólt pió grand d’adèss! Da gióvne a cupriva guèsi tuta la tèra e a j èra sèmpre in movimènt, sèmpre in agitazión, pó dòp, sa la vechiaia a me sò artirèd parécch’ e a sò dventèd mólt pió calme... mo t’m’avév da véda qualch milénni fa!
Me – A m’imègin, prò te agit mólt anca adèss.
El mèr - Bè, sé, anca de sti tèmp d’le vòlt m’incagn mo a j ho d’i bòn motiv par incagnèm.
Me – E quéi sarìa?
El mèr - E t’m’el dmand anca? T’el sa ch’an sò mèi stèd acsé spòrch cóm in t’i sti ultim ann? Vojatre òm a m’avé rempìd de ogni tip de purcarìa! E el buff l’è ch’an poss manca gim a fè un bagn! T’ha mèi vist un mèr ch’el fa el bagn? Le unich ocasión ch’a tròv un cuncén de respìr l’è quand piòv, prò en me basta, pó anca la piòva l’an è pió tanta pulida.
Me - Me dispièc un sacch mo nojatre òm en sim tuti cumpagn, c'è anca chi cerca da ténte pulìd.
El mèr - Sperém ch’j la facia!
Me - E i pésc? Co’ te dic’ d’i pésc?
El mèr – Co’ a j ho da dì? ‘Na vòlta c’n'èra mólti de pió e i me tnéva cumpagnia, adèss i c’è ancora mo in ha tanta vòja da parlè; c’n’è qualch’d’un ch’el viv vicén ma d’le grandi cità e l’ha sèmpre la tòssa parchè da cle part me a sò pió inquinèd; i tosisc mo in s’la chiapa sa me; indvéna sa chi i la j ha?
Me - Sa nojatre òm.
El mèr – A végh che t’m’ha capìd, alóra famm un favór: dì ma tutt j òm che t’incóntre che me a sò vecch’ mo ch’a vria armana pulìd cóm quand a j èra gióvne.
Me - D'acòrd, intant a te dmand scusa da part d’lóri e a c’arvedrém tra un po', quand a j artornarò par fè el bagn, ciao.
El mèr - Ciao
Paolo Cappelloni
