Ch’j è le artèri
de stle tèr
ch’le alimenta el nostre mèr
cum s’le alimentasa un còr,
chèr, prezios cum fussa l’òr!
Pòri fium!
Quei ch’na volta j era un sógn
j è tratèdi cum d’le fógn!
Pòri fium!
Come quell ch’el vèn pièn pièn
arivand gió fin a Fèn
tra chi cavi e tra i melavre
che de nom el fa Metavre
(mo se t’bagn t’va dritt al bavre),
Come quell che a Pésre el sbócca
dop che mont e vall el tócca
par sfocè sa ‘na gran vòja
e de nom el s’chièma Fòja
(mo s’t’el bév chi t’vèn a arcòja?)
Pòri fium!
Che da quella gran belézza
j è dventèdi 'na mundézza!
Se nudèva, se bevéva,
t’un sti fium ce se vivéva.
Pòri fium mezzi cianòtich
cum d’le artèri
ormèi scleròtich!
Paolo Cappelloni
