J Orti Giulii

J Orti Giulii
ovvero:
L’isola ch’l’an c’è pió
Dòp tant ann a sò arturnèd
t’un chèl pòst considerèd
cóm un’isola beèda,
sènza tèmp e imacolèda.
A sò entrèd par arsentì
quéll qualcò ch’an se po’ ardì:
quéll ch’se pròva e nun pèr véra
pasegè t’un cl’atmosfera!
………………………………………
Che tristezza!
Che amarezza!
Entrè adèss t’un chèl giardén
méss malé, in t’un cantuncén,
trascurèd, in abandón
e tutt quant a ravastón!
Cèrt gioièll an meritém,
c’ne freghém e acsé a j perdém!
S’véd che a dèc’ d’i pòst tant blén
l’è dè ‘l méla ma i baghèn!

… E i continua a fè tant manich
masacrand st’bèl Ort Botanich!

Dòp tant ann a sò arturnèd
t’un chèl pòst considerèd
cóm un’isola beèda,
sènza tèmp e imacolèda.
A sò armast senza paròl
e arscapèd a rótta d’còll!
A j ho sól una certezza:
l’è dventèd una mundézza!

Paolo Cappelloni